„Jadwiga Szkraba urodziła się w małej beskidzkiej wiosce Oderne, położonej wśród dworskich lasów, kilkanaście kilometrów od granicy z Czechosłowacją. Przybyli tu jej dziadkowie, gdy pod koniec XIX wieku postanowiono zbudować hutę szkła i sprowadzono robotników. „Byli to ludzie najbiedniejsi, którzy nie mogli sobie wybrać lepszego losu, więc mieszkanie w barakach, bardzo ciężka praca od świtu do nocy i bardzo liche wyżywienie było dla nich wystarczające. Po wyrąbanym drzewie na opał do huty pozostały wyręby, które robotnicy nocami wykarczowali, by zdobyć jakiś zagon do obsiania zbożem” – wspomina. Kilkanaście lat po osiedleniu się wyrobników w Odernem właścicielka majątku zlikwidowała hutę szkła, ale robotnicy tu pozostali, w tym także rodzina Jadwigi, płacąc wielmożnej pani wysokie czynsze za dzierżawę gruntu, toteż bieda nie odpuszczała”. - Chłopki. Opowieść o naszych babkach Joanny Kuciel-Frydryszak.

Tu przeczytasz dłuższy fragment:

https://zwierciadlo.pl/kultura/533872,1,najwiecej-zmartwienia-w-moim-zyciu-bylo-z-powodu-szkoly-do-ktorej-chcialam-chodzic-a-nie-mialam-butow-historie-naszych-babek-i-prababek.read

Zdjęcie z nagłówka aktualności pochodzi ze zbiorów Muzeum Etnograficznego w Krakowie.