Bruno Schulz (1892–1942) – prozaik, malarz, rysownik i krytyk literacki pochodzenia żydowskiego. Urodził się w Drohobyczu w rodzinie kupieckiej. Studiował architekturę i sztuki plastyczne, początkowo zarabiał jako malarz i nauczyciel rysunku. Debiutował w 1933 roku dzięki wsparciu Zofii Nałkowskiej. Mimo skromnego dorobku literackiego był uważany za jednego z najbardziej obiecujących pisarzy lat trzydziestych. W 1938 roku opublikował drugi tom opowiadań Sanatorium pod klepsydrą. Został rozstrzelany w 1942 roku przez żołnierza gestapo.