Cześć, mam na imię Frankie i mam jedenaście lat. Uwielbiam sztukę, pizzę i rocka. Jestem najniższa w klasie i podobno za dużo gadam. Nie lubię szkoły, szpitali i popu! Czego bym nie zrobiła, nie potrafię ukryć tego, że różnię się od innych. Może jestem kosmitką?

Jeśli uda mi się odszukać mojego tatę, na pewno wydobędę od niego odpowiedzi na to i wiele innych pytań, które nie dają mi spokoju.

Szczera, zwariowana i wypełniona ciętym – czasem czarnym – humorem powieść graficzna opisująca niełatwy i złożony proces dorastania autystycznej nastolatki.

Czytelnicy, którzy lubią niebanalnych, nieco nieprzystosowanych bohaterów, z radością sięgną po tę ciepłą, zabawną i oryginalną powieść graficzną Dooley, opartą na jej własnych doświadczeniach związanych z autyzmem i problemami okresu dorastania.

„The Guardian”

Wspaniały i ostry jak brzytwa humor!

„The Irish Times”