Zapraszamy do przeczytania wywiadu Macieja Stroińskiego z Krzysztofem Umińskim „Opowieść o siedzeniu z biurkiem i myśleniu”. Rozmowa toczy się wokół książki Trzy tłumaczki.

MACIEJ STROIŃSKI Trzy tłumaczki to aż trzy książki w jednej okładce. Każdy z portretów ma odrębną formę i odrębną kolorystykę – a jednego autora. Czy od początku planował Pan wydać te biograficzno-przekładoznawcze eseje razem? Co łączy Pana bohaterki – poza płcią, językiem ojczystym i wykonywanym zawodem?

KRZYSZTOF UMIŃSKI Od początku skłaniałem się ku temu, żeby napisać zbiór portretów, ale rozważałem też inne warianty: powieść o tłumaczce w czasach stalinowskich lub biografię jednej postaci. Biografia pociągała mnie najmniej. Oczekuje się od niej drobiazgowego i wyczerpującego opisu czyjegoś życia, a ja nawet jako czytelnik nie jestem tak skrzętny – biografie czytam na wyrywki, pomijając na przykład fragmenty o dzieciństwie.

Moje bohaterki łączy pewna dwoistość doświadczenia. Z jednej strony, każda poznała na wskroś koszmary wojny i totalitaryzmu, z drugiej strony – wszystkie trzy tłumaczyły wybitne książki, czyli zetknęły się z apogeum ludzkiej myśli i wrażliwości. Wydaje mi się, że na przecięciu tych dwóch rodzajów doświadczeń kiełkuje ciekawa wiedza o życiu.

Tu znajdziecie cały wywiad:

https://teatr-pismo.pl/18118-opowiesc-o-siedzeniu-za-biurkiem-i-mysleniu/