W „Książki. Magazyn do czytania” Weronika Murek pisze o życiu i twórczości Ernesta Hemingwaya. Przypominamy weekendowo ten znakomity tekst.

 „Blume: Hemingway nie był człowiekiem, który lubiłby przyznawać, ile zawdzięcza innym ludziom. Pracował na wizerunek self-made mana, folgował opowieściom o tym, że każdy człowiek – jeśli tylko będzie ciężko pracował – może osiągnąć w życiu wszystko. Bywało często, że osoby, które spotykał na swojej drodze, traktował użytkowo; czy mogły mu pomóc stać się sławnym, czy nie mogły? Czy było warto poświęć im czas, czy ich opowieści dawały jakikolwiek materiał literacki?
Czułość serca zachowa jednak dla Fitzgeralda; niegdysiejszego konkurenta, teraz przyjaciela i mentora. Ekscytował się w listach: Scott czytał, Scottowi się podobało.
Fitzgerald miał zastrzeżenia do Zaś słońce wschodzi, ale wydawcę prosił o to, aby był delikatny: proponuj tylko te zmiany, które będą konieczne, on już i tak dostał w kość, nie ma co go dręczyć.
Sam wali w Hemingwaya jak w bęben, wyjaśnia: naprawdę zależy mi na tym, żeby ta książka była jak najlepsza, a kiedy widzę, że ktoś, kto ma takie możliwości jak ty, nie korzysta z nich w pełni, doprowadza mnie to do szału”.

Całość artykułu dla prenumeratorów znajdziecie tutaj:

https://wyborcza.pl/ksiazki/7,154165,28808427,czerwie-w-psim-truchle.html.