Hanna Krall (ur. 1935) – pisarka, reporterka i dziennikarka. Ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1955 roku pracowała w redakcji „Życia Warszawy”, w latach 1969–1981 w „Polityce”, a między 1982 a 1987 rokiem była zastępczynią kierownika literackiego Zespołu Filmowego „Tor”. Światową sławę przyniósł jej wywiad z Markiem Edelmanem "Zdążyć przed Panem Bogiem" (1977). Wydała także zbiory reportaży, m.in. "Trudności ze wstawaniem" (1990), "Taniec na cudzym weselu" (1994), "Dowody na istnienie" (1996), "Tam już nie ma żadnej rzeki" (1998), "To ty jesteś Daniel" (2001), "Wyjątkowo długa linia" (2004), "Król kier znów na wylocie" (2006), "Różowe strusie pióra" (2009), "Biała Maria" (2011), "Synapsy Marii H." (2020) czy" Jedenaście" (2024). Jest także autorką powieści: "Sublokatorka" (1985) i "Okna" (1987). Jej teksty były podstawą scenariuszy filmów Krzysztofa Kieślowskiego czy Jana Jakuba Kolskiego, współpracowała również z Krzysztofem Warlikowskim. Laureatka wielu nagród, m.in. Dziennikarskiego Lauru (2009) przyznawanego przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich i Nagrody Literackiej im. Władysława Reymonta (2009). W 2014 roku otrzymała Nagrodę Literacką im. Juliana Tuwima za całokształt twórczości, w 2017 Nagrodę Literacką m.st. Warszawy w kategorii „Warszawski Twórca”. Rada Języka Polskiego przyznała jej tytuł Ambasadorki Polszczyzny w Piśmie (2021). Odznaczona Orderem Ecce Homo (2001), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2005) i złotym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2014).
