Fantastyczna opowieść o najpiękniejszej kobiecie na świecie!
Bóg Stworzył kobietę, a diabeł Bardot.
A wszystko co dał, ostro przyprawił seksem: urodę, wdzięk, sposób poruszania się, głos.
Brigitte Bardot – francuska modelka, piosenkarka i aktorka filmowa, symbol seksu w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, o której Charles de Gaulle mówił, że była „francuskim artykułem eksportowym równie ważnym, jak samochody Renault”. To jej twarz posłużyła jako wzorzec dla podobizn Marianny, emblematu Republiki Francuskiej. To ona wyznaczała trendy. Uznawana za prekursorkę wyzwolenia seksualnego, jako jedna z pierwszych odważyła się założyć bikini i kąpać toples na plażach Saint-Tropez, spopularyzowała dekolt typu „odkryta szyja oraz oba ramiona” i stała się bohaterką dzieł Andy’ego Warhola.
Podbiła świat naturalnością, której tak jak nagości brakowało w kinie lat pięćdziesiątych. Tę lukę idealnie wypełniło ciało B.B., także poza ekranem. Uwiodła i rozebrała najpierw Francję, a potem cały świat. Kolekcjonerka kochanków. Zła matka. Dziś obrońca i najlepszy przyjaciel zwierząt.
Jej wizerunek kreuje popkulturę od sześćdziesięciu lat.
Brigitte Bardot urodziła się 28 września 1934 roku. Była francuską aktorką filmową, piosenkarką i modelką – symbolem seksapilu w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Wiele lat temu wycofała się z życia artystycznego i działa na rzecz ochrony praw zwierząt.
Jest jedną z dwóch córek Louisa Bardot i Anne Marie Mucel. Ojciec, dyplomowany inżynier, prowadził rodzinny interes. Matka zapisała córki Brigitte i Marie-Jean do szkoły baletowej. Brigitte w 1947 roku została przyjęta do Konserwatorium Paryskiego.
W 1949 roku Brigitte Bardot pozowała dla magazynu „Jardin des Modes”, którym zarządzała przyjaciółka jej matki, dziennikarka Hélène Lazareff. W 1950 roku pracowała dla marcowego wydania francuskiego „Elle”. Podczas sesji została zauważona przez młodego reżysera Rogera Vadima (jej późniejszego męża).
Zadebiutowała w 1952 roku w komedii Wioska w Normandii (Le Trou Normand). W latach 1952–1956 pojawiła się w siedemnastu filmach. Media zwróciły na nią uwagę, kiedy pojawiła się na Festiwalu Filmowym w Cannes w kwietniu 1953 roku.
Filmy, w których grała Brigitte Bardot z początku i połowy lat pięćdziesiątych to głównie romantyczne komedie z rolami młodych dziewcząt.
21 grudnia 1952 roku – w wieku osiemnastu lat wyszła za mąż za reżysera Rogera Vadima. Dla uzyskania zgody rodziców Bardot na ślub, Vadim, który był wyznania prawosławnego, przeszedł na katolicyzm. Rozwiedli się pięć lat później, ale pozostali przyjaciółmi i w późniejszych latach często współpracowali.
Aby wypromować młodą aktorkę, Vadim zrealizował w 1956 film I Bóg stworzył kobietę. Film o niezbyt moralnej nastolatce, prowokującej społeczność niewielkiego miasteczka odniósł światowy sukces. Nasycona erotyzmem scena tańca na stole przyniosła jej sławę i spowodowała istotną zmianę w podejściu do tematów erotycznych w kinie światowym. W dużej mierze do sukcesu filmu przyczyniła się jej uroda i seksapil.
Do postrzegania Brigitte Bardot jako symbolu seksu i zmysłowości w dużym stopniu przyczyniły się, poza filmami, zdjęcia, które jej robił fotograf Sam Levin. Wiele zdjęć aktorki z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych wykonał również brytyjski fotograf Cornel Lucas.
29 października 1956 roku uczestniczyła (między innymi z Marilyn Monroe) w dorocznej gali z udziałem Elżbiety II w Empire Theatres w Londynie.
Po rozwodzie z Vadimem w 1957 Bardot w 1959 wyszła za mąż za Jacques’a Charriera, z którym zagrała w Babette idzie na wojnę (1959). W 1960 roku wystąpiła w filmie Prawda w reżyserii Henriego-Georges’a Cluzota. W następnym roku za tę rolę Włoska Akademia Filmowa przyznała jej nagrodę dla najlepszej aktorki zagranicznej. Wkrótce potem Bardot wyjechała na południe Francji, do swego domu w Saint-Tropez. W 1963 roku zagrała w filmie Jeana Luca Godarda Pogarda.
Grała w filmach u boku takich aktorów, jak Alain Delon, Jean Gabin, Sean Connery, Jean Marais, Lino Ventura, Claudia Cardinale, Jeanne Moreau, Jane Birkin. W 1973 roku oznajmiła, że rezygnuje z aktorstwa.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych brała udział w różnych muzycznych spektaklach i nagrywała piosenki, współpracując głównie z takimi piosenkarzami, jak: Serge Gainsbourg, Bob Zagury i Sacha Distel.
W 1974 roku, dla uczczenia swych swoich czterdziestych urodzin, Bardot zdecydowała się na nagą sesję zdjęciową we włoskiej edycji magazynu „Playboy”.
A dzień przed swoimi 40 urodzinami (po występach w ponad 40 filmach i nagraniu kilku płyt), wycofała się z filmu i postanowiła wykorzystać swoją sławę do promowania praw zwierząt. W 1986 roku założyła fundację The Brigitte Bardot Foundation for the Welfare and Protection of Animals i została wegetarianką. Zebrała trzy miliony franków francuskich na finansowanie fundacji dzięki licytacji, wystawiając na sprzedaż wiele przedmiotów osobistych. W 1999 roku Bardot w liście do chińskiego przywódcy opublikowanego w języku francuskim przez magazyn „VSD”, oskarżyła państwo o torturowanie i zabijanie niedźwiedzi, a także wykorzystywanie tygrysów i nosorożców do produkowania afrodyzjaków.
W ciągu dwóch lat przekazała ponad sto czterdzieści tysięcy dolarów na sterylizację bezpańskich psów w Bukareszcie, których liczbę szacuje się na trzysta tysięcy. W jej planach jest dom dla bezdomnych zwierząt. Całość budowy ma być sponsorowana przez aktorkę.
Na początku 2013 roku Bardot zagroziła, że zrzeknie się obywatelstwa francuskiego, jeżeli władze nie zapobiegną uśpieniu dwóch słoni z ogrodu zoologicznego w Lyonie chorujących na gruźlicę.
