Ekscentryczna gwiazda, utalentowany pianista, bajecznie bogaty i uwielbiany celebryta.

W roli Liberacego – króla glamouru – w filmie opartym na tej książce wystąpił Michael Douglas.

Wielki Valentino Liberace – legendarny artysta estradowy – w szczerych aż do bólu, kontrowersyjnych wspomnieniach swego kochanka.  

Władzio Valentino z matki Polki i ojca Włocha. Grał Chopina i miał być drugim Lisztem. Liberacem został za radą Paderewskiego.
„Książę przepychu” na scenie błyszczał jak skrzynia diamentów, poza nią skrzętnie ukrywał swój homoseksualizm. Prawda o jego życiu prywatnym zabiłaby gospodynie domowe piszczące z zachwytu na jego występach.
Kochanek gwiazdora opisuje pięć lat zamknięcia w złotej klatce, głośne rozstanie, a w końcu pojednanie na łożu śmierci chorego na AIDS Liberacego.

„Zbyt wiele dobrego jest... wspaniałe”, powtarza Lee (Michael Douglas) swojemu „cycusiowi” (Matt Damon) w filmie Stevena Soderbergha Wielki Liberace (2013). Scenariusz oparty jest na wspomnieniach Scotta Thorsona, dzielącego łoże z najlepiej zarabiającym artystą Ameryki. Opisuje w nim luksusowe domy, wysadzane klejnotami samochody, szyte na zamówienia futra i kilogramy biżuterii, które nosił na sobie gwiazdor.

Liberace był geniuszem scenicznym, potrafił uwieść każdą publiczność i oko kamery. Kiczowate stroje i oprawa jego występów inspirowały kolejne pokolenia artystów, takich jak James Brown, Michael Jackson, Prince, Madonna, Elton John czy Lady Gaga.

Władziu Valentino Liberace – znany pod pseudonimem scenicznym Liberace – urodził się 16 maja 1919 roku w West Allis, w stanie Wisconsin. Był amerykańskim artystą estradowym pochodzenia polsko-włoskiego (ojciec Włoch Salvatore Liberace, matka Polka Frances Zuchowska).

Utalentowany, ekscentryczny i genialny pianista i showman. Znany przede wszystkim z ekstrawaganckich kostiumów, biżuterii oraz wystawnej oprawy swych występów, podczas których na swym fortepianie zawsze stawiał świecznik, na scenę często wjeżdżał luksusowym samochodem.

Urodzony w rodzinie muzyków (ojciec trębacz, matka pianistka), Władzio przejawiał talent muzyczny od najmłodszych lat. Jako dziesięciolatek występował przed publicznością w teatrach i salach koncertowych, grając utwory muzyki popularnej. Dzięki ojcu otrzymał solidne wykształcenie klasyczne. Od czternastego roku życia uczył się muzyki pod kierunkiem pianistki Florence Kelly. Wtedy też zadebiutował jako solista, grając z Chicagowską Orkiestrą Symfoniczną.

Na początku kariery pomógł mu Ignacy Jan Paderewski (za jego radą zostawił sobie tylko nazwisko jako imię sceniczne). Pod koniec lat trzydziestych zdecydował się porzucić karierę pianisty grającego muzykę poważną i wybrał występy estradowe.

Grał utwory, które najbardziej podobały się publiczności – transkrypcje przebojów muzyki poważnej oraz popularne piosenki. Od lat pięćdziesiątych miał własny program w telewizji, występował także w Las Vegas. Stał się jednym z najlepiej zarabiających artystów w USA (z tego powodu znalazł się w Księdze Guinessa). Zdobył wielką popularność (istniało 160 oficjalnych fanklubów Liberace), ma swoją gwiazdę na hollywoodzkim chodniku sławy. Tylko w 1953 roku sprzedał dwa miliony płyt. Grał epizodyczne role w serialach (m.in. Kojak i Batman), był także gwiazdą jednego z odcinków The Muppet Show.

Tajemnicą poliszynela był ukrywany przed światem homoseksualizm Liberacego i ogromne przywiązanie do matki. Zmarł 4 lutego 1987 roku w swoim domu w Palm Springs w Kalifornii.

Liberace wywarł znaczący wpływ na amerykańską kulturę masową. Był katolikiem i zawsze podkreślał swe polskie pochodzenie.