Pierwsza po wielu latach biografia Gustawa Holoubka. Dlaczego teraz? Bo ciągle żyje w naszej pamięci. Bo był i nadal jest kimś więcej niż wspaniałym aktorem. Bo teraz – bardziej niż kiedykolwiek – ważna jest jego niezłomna postawa etyczna.
Zofia Turowska, biografka m.in. Agnieszki Osieckiej, Janusza Majewskiego i Zofii Nasierowskiej, odkrywa nieznane fakty z życia Gustawa Holoubka, analizuje postawy i losy środowiska, a także określone działania Holoubka w kontekście osobistym i politycznym. Zyskała dostęp do rodzinnych dokumentów i archiwum, które nie są dla nikogo dostępne. Porusza wiele ważnych i nieznanych historii i faktów – dotychczas nieomawianych.
Gustaw. Opowieść o Holoubku to znaczące sceny z jego życia, to Gustaw na tle historii, we wspomnieniach rodziny, przyjaciół i kolegów, bardziej codzienny niż pomnikowy: mąż, ojciec, dziadek, mądry, uroczy człowiek, zwyczajnie nadzwyczajny przyjaciel, niezwyczajny kibic, kompan do brydża, pokera, niezwykły opowiadacz dykteryjek. Dżentelmen o magnetycznym głosie i uwodzicielskim spojrzeniu. Człowiek mądrego słowa, riposty, dowcipu. Inteligent. Kreował życie, jakiego pragnie. Patrzył do przodu, nie za siebie.
To, o czym myślał, pisał, mówił, jest w tej książce najważniejsze i ciągle aktualne. Ma się wrażenie, że Holoubek wcale nie odszedł...
Jeśli użyć by porównania z samolotami, to pośród myśliwców, odrzutowców, dwupłatowców Gustaw Holoubek jest szybowcem, nie potrzebował silnika, odbywał lot w najczystszej postaci, zażywał wolności, chociaż potrafił nagle zrzucić bombę... Wielki człowiek, nie tylko aktor i pedagog.
Jan Englert
Obdarzał przyjaźnią tych, którzy nie zawodzą, którzy go rozumieją, wyczuwają...
Ewa Wiśniewska
Przez te moje lata w Polsce długo byłem pod skrzydłami Gustawa. Bardzo ceniłem sobie tę przyjaźń, bardziej niż złoto...
Chris Niedenthal
Gustaw uwielbia kobiety, a fascynuje się sportem
Józef Hen
Sport był dla Gustawa biżuterią, czymś, co zdobi życie
Waldemar Dąbrowski
Inteligencja w tym zawodzie często krępuje człowieka. Holoubkowi pomagała.
Jerzy Hoffman
Miał poczucie humoru. Nastawienie życiowe na humor osładza mękę istnienia, pozwala swobodniej żyć. Umiał odpocząć od roli, teatru, polityki, spraw społecznych.
Janusz Majewski
Potrafił się z siebie śmiać, nie zostawiając na sobie suchej nitki.
Piotr Gąsowski
